Listy do Gestapo

Ambitna, młoda dziewczyna z dobrego domu ma przed sobą całe życie. Jednak perspektywę świetlanej przyszłości zaburza wybuch wojny. Cały świat, który dotąd znała, legł w gruzach. Nieodłącznymi towarzyszami stały się śmierć wszechobecna na ulicach zbombardowanej Warszawy, poczucie straty oraz iskierka nadziei towarzysząca poszukiwaniu Tadeusza. I dźwięki muzyki, od której wszystko się zaczęło...

“Listy do Gestapo” to wzruszająca książka w formie listu głównej bohaterki do ojca jej córki, oraz do niej samej. Zuzanna przelewa na papier wszystko, o czym nie dane było jej opowiedzieć nikomu prosto w oczy. Odziera z tajemnic wydarzenia, w których centrum znalazła się (niekoniecznie) z własnej woli, rzucając na nie zupełnie nowe światło. Jak potoczyłaby się ta historia, gdyby zdobyła się na szczerość wcześniej? Czy udałoby się uniknąć tragedii, które zmieniły bohaterkę za zawsze? Możemy tylko zgadywać.

Lekkie pióro autorki zderza się z wybraną przez nią formą. Nadaje ona niezwykle intymnego charakteru książce, a opowieść o i tak trudnym czasie w dziejach ludzkości staje się jeszcze bardziej dotkliwa. Jednak ciągłe podkreślanie, że adresatem listu jest właśnie Tadeusz sprawia, że czytelnik- a przynajmniej ja- czuje się, jakby czytał cudzą korespondencję. Jest to ciekawy zabieg i ładnie współgra z tematyką książki, jednak z czasem może zacząć męczyć.

Ambitna, młoda dziewczyna z dobrego domu ma przed sobą całe życie. Jednak perspektywę świetlanej przyszłości zaburza wybuch wojny. Cały świat, który dotąd znała, legł w gruzach. Nieodłącznymi towarzyszami stały się śmierć wszechobecna na ulicach zbombardowanej Warszawy, poczucie straty oraz iskierka nadziei towarzysząca poszukiwaniu Tadeusza. I dźwięki muzyki, od której...

Zdecydowanie książka utkana z kobiecych emocji...osadzona w czasach przeklętych, sprawiających że panna z dobrego domu staje się kobietą walczącą o przeżycie. Polecam

Zdecydowanie książka utkana z kobiecych emocji...osadzona w czasach przeklętych, sprawiających że panna z dobrego domu staje się kobietą walczącą o przeżycie. Polecam

Chciałabym być tak odważna jak bohaterowie tej książki.

Chciałabym być tak odważna jak bohaterowie tej książki.

I kolejny raz rozczarowałam się książką tej Autorki.

Ludzie podczas II wojny światowej nie mieli pojęcia o czymś takim, jak nawet osławione Auschwitz (a że niektórzy w to absolutnie nie wierzyli, to druga sprawa),a tutaj mamy fundowane cytaty kopiuj-wklej, rodem z wikipedii, że: generał taki, a taki powiedział to, że walki gdzieś tam trwały tyle, a tyle i zginęło tylu, a tylu. Luudzie! Zwykły Polak nie mógł wiedzieć o pewnych rzeczach, gdyż musiał walczyć o przetrwanie, o kromkę chleba, zabrali mu nawet radio, a prasa to była nędzna gadzinówka, sącząca propagandę.
Zawsze można stworzyć książkę, która nie będzie podręcznikiem do historii, nudnym i męczącym. Tym bardziej, że w ostatnich latach takie powieści o II wojnie światowej są popularne i jest ich od zatrzęsienia.

PS. a główną bohaterkę przez jej milczenie - miałam po prostu ochotę udusić. Na jej oczach dzieje się coś ważnego, ktoś ją obraża, itd., a ta NIC!!!! Co za niemota!😤

I kolejny raz rozczarowałam się książką tej Autorki.

Ludzie podczas II wojny światowej nie mieli pojęcia o czymś takim, jak nawet osławione Auschwitz (a że niektórzy w to absolutnie nie wierzyli, to druga sprawa),a tutaj mamy fundowane cytaty kopiuj-wklej, rodem z wikipedii, że: generał taki, a taki powiedział to, że walki gdzieś tam trwały tyle, a tyle i zginęło tylu, a...

Bardzo dobrze napisana powieść, która łączy cechy prozy historycznej i romansu.
Czyta się szybko i z emocjami, chociaż część wydarzeń jest przewidywalna.

Bardzo dobrze napisana powieść, która łączy cechy prozy historycznej i romansu.
Czyta się szybko i z emocjami, chociaż część wydarzeń jest przewidywalna.

Pierwsze 70 stron czytało mi się bardzo ciężko... cieszę się że nie zrezygnowałam, ponieważ książka wbija w forel. Historia zapadła mi w pamięć i zmusza do przemyśleń a to w czytaniu książek jest dla mnie najważniejsze.

Pierwsze 70 stron czytało mi się bardzo ciężko... cieszę się że nie zrezygnowałam, ponieważ książka wbija w forel. Historia zapadła mi w pamięć i zmusza do przemyśleń a to w czytaniu książek jest dla mnie najważniejsze.

Poruszająca opowieść o trudach wojny, tragediach z jakimi mierzył się człowiek w tamtych czasach. Dramatyczne wybory, życie brutalne zmienione przez wojnę, wiele strat i niedomówień. Ta historia bardzo mnie wzruszyła, bohaterka wzbudziła we mnie podziw jak wiele dala rade znieść. Bardzo polecam 🩷📚

Poruszająca opowieść o trudach wojny, tragediach z jakimi mierzył się człowiek w tamtych czasach. Dramatyczne wybory, życie brutalne zmienione przez wojnę, wiele strat i niedomówień. Ta historia bardzo mnie wzruszyła, bohaterka wzbudziła we mnie podziw jak wiele dala rade znieść. Bardzo polecam 🩷📚

"Listy do Gestapo" opowiadają o Zuzannie i Tadeuszu i ich miłości do siebie. Licząc na szczęśliwe życie wybucha II wojna światowa i zmienia wszystko. Para musi podjąć trudne decyzję, wybory oraz przemilczec różne sprawy, które później trudno wyprostować. Książka opowiada również o samotności, oddaniu, przyjaźni, zaufaniu, smutku, żalu oraz gniewie. Fabuła pisana jest formie listu do ukochanego co jest bardzo ciekawe. Niestety koniec książki jest zaskakujący. Polecam!

"Listy do Gestapo" opowiadają o Zuzannie i Tadeuszu i ich miłości do siebie. Licząc na szczęśliwe życie wybucha II wojna światowa i zmienia wszystko. Para musi podjąć trudne decyzję, wybory oraz przemilczec różne sprawy, które później trudno wyprostować. Książka opowiada również o samotności, oddaniu, przyjaźni, zaufaniu, smutku, żalu oraz gniewie. Fabuła pisana jest formie...

O niszczącej sile milczenia, samotności, gniewie, żalu. Bardzo smutna. Na długo zostaje w sercu i w myślach. Zmusza do zadawania niewygodnych pytań samemu sobie.

O niszczącej sile milczenia, samotności, gniewie, żalu. Bardzo smutna. Na długo zostaje w sercu i w myślach. Zmusza do zadawania niewygodnych pytań samemu sobie.

Starczyło mi cierpliwości na wysłuchanie 1/3 treści i tylko dlatego, że wykonywałam jednocześnie inne czynności. Jest tyle ciekawszych historii opowiedzianych z werwą, barwnym językiem, które czekają, zatem Paszyńską odkładam bez żalu.

Starczyło mi cierpliwości na wysłuchanie 1/3 treści i tylko dlatego, że wykonywałam jednocześnie inne czynności. Jest tyle ciekawszych historii opowiedzianych z werwą, barwnym językiem, które czekają, zatem Paszyńską odkładam bez żalu.